در گردهمایی علمی تخصصی انجمن روابط عمومی ایران این بار جواد افتاده صحبت کرد. خبرش را این ور و آن ور کار کردند و من کاری به این برنامه ندارم. جواد در مورد راهبردهای عملی روابط عمومی در زمینه استفاده از رسانه‌های اجتماعی صحبت کرد. اتفاقا این چیز خیلی جالبی است. سیاست‌های استفاده از رسانه‌های اجتماعی در سازمان‌ها از مطالب مهمی است که باید به آن فکر کرد. همان طور که جواد گفت دسترسی کارکنان، مدیریت حساب کاربری، استفاده قابل قبول، رفتار کارکنان، محتوا، امنیت، مسائل حقوقی و رفتار شهروندان باید در سیاستگذاری برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. اما یک چیز جالب این ۴ موردی است که در سیاستکذاری باید به آن توجه کرد:
- هدف
- ذینفعان
- سیاست‌های موجود
- ناسازگاری در سیاست‌های موجود
از بین این ۴ مورد هم ۲ مورد اول برای من جذابیت بیشتری دارد نه این که مهم‌تر باشند. هدف و ذینفعان معمولا حلقه گمشده بسیاری از سیاستگذاری‌ها است. معمولا عاشق و شیفته یک ابزار می‌شویم اما هدف استفاده از آن را نمی‌دانیم. یک چیز بدتد این که نمی‌دانیم ذینفعان آن چه کسانی هستند. این دو مورد هم فقط وقتی در جای خود هستند که برای آنها شاخص‌های دقیق تعریف کرده باشیم. هدف باید قابل اندازه‌گیری باشد وگرنه همان طور که دراکر گفته احتمالا برای ما مهم نیست. دراکر زمانی گفته بود که چیزی را که نتوان اندازه گرفت احتمالا برای ما مهم نیست. این نوشته کمی پراکنده بود؛ اما جای کار در این حوزه زیاد است.
بسیار لطف داشتی رضا جان. همانطور که گفتی بحث اهداف بسیار در تدوین پالیسی مهم است. که بسیار خوب توضیح داده ای.