فیلم تحسین شده خدمتکار یا کمک از بخت‌های اصلی اسکار امسال است. فیلم بدون این که شعاری و ادایی بشود از این صحبت می‌کند که چگونه می‌توان دشمن خود را دوست داشت؟ چگونه؟ این کاری سخت است و تقریبا غبرممکن.
محتوای فیلم را در این حد بیان کنم که داستان ظلم‌هایی است که سفیدپوست‌ها به سیاهپوست‌ها می‌کنن و مدام آنها را تحقیر می‌کنند. داستان فیلم هم متعلق به کمتر از ۵۰ سال پیش آمریکاست. آن هم در ایالت می‌سی‌سی‌پی و شهر جکسون. این ایالت جزو ایالت‌های عقب افتاده آمریکا بوده.
سوال: چرا مردن آمریکا انقدر علاقه دارند بروند سینما پول بدهند فیلمی را ببینند که از بدی‌های آنها گفته؟ مطمئنا طیف اصلی مخاطبان این فیلم پرفروش سیاهان نیستند و در بین همه نژادها و رنگ‌ها این فیلم طرفدار دارد. سوالم اینجاست که این آیا مربوط به مردم آمریکاست و ویژگی‌های آنها و یا مربوط می‌شود به قدرت جادویی هالیوود؟ شیمی کار کجاست که این طور می‌شود؟
توضیح: تیتر جمله خدمتکار سیاه‌پوست فیلم خانم ابیلی است که به زن سفیدپوشت و بد طبنت فیلم خانم هیلی می‌گوید. زمانی که این خانم با بدذاتی برای خدمتکار پاپوش می‌سازد.
۲ دیدگاه دربارهٔ «خسته نمی‌شی خانم هیلی؟ خسته نمی‌شی؟»
رضا فیلمو برای ما نمیاری؟
@قاسم
به روی چشم