ارتقای کیفیت آثار، محصولات و فعالیت‌های فرهنگی! چگونه؟

به نظر می‌رسد در بین کسانی که فکر می‌کنند، بین کیفیت و کمیت اولویت با کیفیت باشد. اما آن چیزی که در عمل، از برآیند و خروجی‌ها مشاهده می‌گردد این است که کمیت اهمیت بیشتری نسبت به کیفیت دارد. با این حال همه ما می‌دانیم که این کیفیت است که مهم است نه کمیت پس چرا کمیت بیشتر است نه کیفیت؟ در فعالیت‌های رسانه‌ای اولویت با محتوی است نه با صورت و قالب و فرم. صورت و قالب و فرم در خدمت محتواست اما برخلاف تصور مرسوم صورت و قالب و فرم اسب سرکشی است که به آسانی رام نمی شود. چی گفتن و چگونه گفتن به صورت هم زمان اهمیت دارند و هیچ کدام بر دیگری اولویت ندارد. چه می‌شود که ما نمی‌توانیم در فعالیت‌های رسانه‌‌ای و فرهنگی حرف خوب‌مان را خوب بزنیم؟ چند ایده کلی در ادامه آمده است:

عدم توجه به تمایز کارایی و اثربخشی: در گزارش‌ها معمولا آمار مربوط به تعداد و کمیت مورد توجه قرار می گیرد و فراموش می شود که هدف نهایی یک محصول فرهنگی اقناع است. اقناع زمانی اتفاق می افتد که اثرسنجی ها آن را نشان دهند، نه گزارش‌ها.

ساختار: وزن بیش از حد بخش‌های مختلف سازمان‌های فرهنگی و رسانه‌‌ای آنها را از کیفیت دور می‌کند.

چالش جدی در مدیریت و توسعه منابع انسانی: حضور پیوسته جوانان خلاق و پرانرژی در ساختار منابع انسانی سازمان‌های رسانه‌ای و فرهنگی ما تضمین نشده است.

برنامه ریزی راهبردی: این موضوع به صورت یک امر دکوری مورد توجه قرار می گیرد نه یک امر تصمیم‌سازی.

نگاه بودجه محور در برابر نگاه کسب و کاری: در بودجه‌ها هم اولویت با هزینه پرسنلی است نه تولید.

 نبود ادبیات علمی و البته بومی کافی در زمینه کیفیت محصولات فرهنگی: متاسفانه دانشجویان و دانشگاه‌های ما توجه اندکی به نیازهای داخلی دارند. ساختار دانشگاه هم دانشجویان و پژوهشگران را تشویق می‌کند به سراغ کولاژ کردن مطالب متنوع علمی از کشورهای مختلف بروند.

استفاده نامنتاسب از آمار: کمیت دربرابر کیفیت قرار ندارد. اما برخی یا به کمیت چسبیده‌اند یا به خیال خودشان به کیفیت. نکته مهم اینجاست که کیفیت بدون کمیت معنی ندارد و کمیت بدون کیفیت هم ارزشی ندارد.

عدم توجه به محصول نهایی فرهنگ که رفتار و زندگی است: در ذهن مدیران فرهنگی ایرانی کار زمانی به پایان می رسد که محصول عرضه شود و به دست مخاطب برسد. در حالی که تازه بعد از آن کار شروع می‌شود.

عدم شناخت محصول مثبت، منفی و خنثی

فاصله علم و عمل در زمینه مدیریت

عدم توجه به تفاوت فرهنگ در زیست بوم ایران نسبت به خارج از ایران

پیچیدگی مبانی فکری ساختارهای فرهنگی و اجتماعی در ایران