آن چه که در ادامه آمده نگاه سرکار خانم مینا والی همسر من در مورد خبر انتشار پولدارترین زن ایران و حاشیه‌های آن است. مینا والی مدرس رسمی کارآفرینی وزارت کار است و به زودی هم وب سایت کارآفرینی زنان را راه می‌اندازد.
به جرم ثروتمند بودن
مینا والی
مصاحبه‌ای [۱]می‌خواندم با خانم فاطمه مقیمی، کارآفرین و مدیر عامل شرکت حمل ونقل بین‌المللی و کشتیرانی سدیدبار که چند نکته این مصاحبه و کامنت‌های پشت بند آن برایم جالب بود. ماجرا از این قرار است که سایت عصر ایران[۲] لیستی از میلیاردرهای ایرانی منتشر کرده که تنها زن آن لیست سی نفره، خانم مقیمی است. یک خبرنگاری هم رفته بود سراغ این خانم و به عنوان ثروتمندترین زن ایرانی با ایشان مصاحبه کرده بود. خانم مقیمی این رتبه‌بندی را دقیق نمی‌دانست و اذعان می‌کرد که ثروتمندتر از من خیلی بیشتر هستند و از طرفی خبرنگار تلاش می‌کرد که این خانم اعتراف کند که ثروتمندترین زن ایرانی است و کل مصاحبه این احساس به آدم دست می‌داد که فاطمه مقیمی جرمی مرتکب شده و حالا باید به جرمش اعتراف کند.
نکته دوم دردسرهایی بود که مقیمی بعد از اعلام این لیست برایش پیش آمده بود یکسری از دوستانش کاملا با او قطع رابطه کردند و تعدادی افراد آشنا و غریبه درخواست کمک مالی از او کرده بودند. مقیمی می‌گفت من طبیعتا نمی‌توانم به همه این آدم‌ها کمک کنم گرچه فعالیت‌های خیرخواهانه زیادی دارم.
نکته سوم کامنت‌های این مصاحبه است. تعدادی از خواننده‌ها با اینکه مقیمی درباره کمک نکردنش به تماس‌ها صحبت کرده بود درخواست کمک کرده بودند تو این مایه ها که من زنی ۲۶ ساله‌ام و مطلقه خواهش می‌کنم به من کمک کنید یا اینکه مردی نوشته بود که بیماری قلبی دارد و زن باردارش هم توی تهران آواره است و می‌خواست به او کمک شود. تعداد دیگری از خواننده‌ها هم شروع کرده بودند به ناسزا گفتن به این خانم کارآفرین که شما خون مردم را توی شیشه کرده‌اید و با پول و زحمت فقرا به این ثروت رسیدید یا اینکه این ثروتمندها همه آدم‌های خسیسی هستند و به کسی کمک نمی‌کنند.
نمی‌دانم این لیست چقدر دقیق است ولی چیزی که من از این مصاحبه گرفتم این بود که:
۱-ما مردم ایران ثروت را چیز بدی می‌دانیم همان طور که خود مقیمی می‌گفت توی ایران مردم به ندرت عدد درستی از درآمدشان به دیگران می‌گویند که مبادا انگ ثروتمند بودن به آنها بزنند. ما همه دوست داریم ثروتمند بشویم ولی ثروتمندها را دوست نداریم.
۲-به این نتیجه رسیدم که همه ملت ایران فقط و فقط در راه رضای خدا و خدمت به خلق و آرمان‌های مقدس کار می‌کنند. کمتر کسی را می‌بینم که که بگوید برای پول زحمت می‌کشد و هدفش از کار کردن پولدار شدن است.
۳- پولدار شدن در ایران دردسر دارد. شما پولداری و همه بهتان فحش می‌دهند و نفرینتان می‌کنند و بعد همان آدم‌ها از شما انتظار کمک بلاعوض دارند.
۴- ما قدر ثروتمندهایمان، دقیق‌تر بگویم کارآفرینانمان را نمی‌دانیم. انگار فراموش کرده‌ایم که اگر همین کارآفرینان نبودند چقدر آمار بیکاری بالاتر می‌رفت.
گرچه به درست بودن فهرست شک دارم اما از یک چنین کارهایی به شدت استقبال می‌کنم شاید روزی ما هم به ندای درونی قلبمان گوش دادیم و ثروتمند بودن را یک ارزش و کارآفرینان را یک سرمایه دانستیم.
[۱] http://zanefarda.ir/1389/05/%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D9%85%D9%82%D9%8A%D9%85%D9%8A-%D8%AB%D8%B1%D9%88%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B2%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C/